|
Mek Loud Auditorijum, Univerziteta Toronto, bio je prostor u kome
je, u nedelju 17. novembra ove godine, u organizaciji Srpske nacionalne
akademije i Srpske pravoslavne Eparhije kanadske, održana Svečana akademija,
povodom obeležavanja 200 godina od rođenja državnika, duhovnika, pesnika,
mislioca Vladike Petra 2. Petrovića Njegoša.
 U
ime SNA prisutne je pozdravio sekretar Rajko Radojević koji je istakao: "Njegoševa
dela su naša nacionalna Biblija. Njima se treba prići skrušeno i pobožno kao što
sveštenik čini kada se sprema da čita Sveto jevanđelje. Danas je vrednije nego
ikada čitati ga i citirati."
Blagosloveći skup, Episkop kanadski Vladika Georgije, između ostalog je rekao: "Njegoš
je spasilac vjere i u duhovnoj ravni koja prevazilazi njegovo istorijsko vrijeme.
Beoreći se za rod i vjeru, Njegoš je snagom svoga duha, u jedinstvenu cjelinu
spojio staro i novo. Predao je vremenu koje dolazi, kao živo zavještanje ono
najbolje iz svoga naroda."
Skupu su se obratili i gosti iz Beograda. Prof. dr. Radojka Vukčević pohvalila
je ovaj napor Akademije rečima: "Poznato je da je Srpska nacionalna akademija u
Kanadi, kako u prošlosti tako i danas, gradila mostove između dva oprečna sveta:
Kanade i matice, paradoksalno ih spajajući. Tako se udružila večeras sa Srpskom
pravoslavnom crkvom u Torontu, a u sredini se našao Njegoš sa mudrim mislima
svojim, koje se kao zraci sunca prelivaju duž Zemljine kugle i okupljaju nas,
gotovo dva vijeka, u zajednicu elitnih čitalaca."
Profesor književnosti, dr. Milo Lompar, obogatio je pristup Njegoševom delu,
rečima: "Njegoš je postao klasični reprezentativni pesnik srpske kulture zato
što je u svom delu spojio dve napredne književne i duhovne sile unutar srpske
kulture: srednjevekovnu metafizičku artikulaciju kosovskog mita, opredeljenja i
zaveta i njenu duboku i kroz vekove prenetu unutrašnju transformaciju u
veličanstvenom diskursu narodnog guslara. On je dakle spojio srednjevekovnu
duhovnost i epsku heroičnost.
Te dve sile je svojim individualnim talentom pretvorio u novu strukturu, u
skladu sa duhom pesničkoga romantizma, što mu je omogućilo da postane
reprezentant srpske kulture na onaj način na koji je to Šekspir u Engleza,
Servantes u Španaca, Dante u Italijana, Gete u Nemaca, odnosno Puškin u Rusa. Ta
činjenica ima dalekosežan značaj, ali treba znati da kosovska tradicija u
njegovom delu biva dinamizovana, biva oblikovana i na neki način transformisana.
Biva preokrenuta, tako da kod Njegoša mi imamo jedno pomeranje ka modernim
vremenima."
U bogatom kulturno-umetničkom programu, duhovno oslonjenom na delo Vladike
Njegoša, učestvovali su Eparhijski hor “Kir Stefan Srbin“, pod dirigentskom
palicom Jasmine Vučurović, te pesnici i glumci Dimitrije Porobić, Dragica
Veljović Braunštajn (voditelj programa), Ljiljana, Marković, Ksenija Vučević,
Gojko Roglić i Đorđije Živković.
Obzirom da u Srbiji nije bilo centralnog obeležavanja ove Njegoševe godišnjice,
uz učešće države, bilo je ovo svojevrsno “osvijetljanje obraza“ , lika i dela
velikog Vladike, kome su, pored visokih zvanica, konzul Srbije Spasoje Milićević
i ambasadorka Bosanske federacije Biljane Gutić Bjelice, prisustvovali i brojni
predstavnici nacionalnih organizacija i udruženja kao i udruženja srpskih
studenata sa univerziteta Toronto.
N.T.
|
