Na klasičnu listu belgijskih dragulja kao što su pivo, čokolada, vafl i pomfrit, treba dodati i pokretne plesne dvorane porodice Klesens početkom 20. veka, preneo je portal Fokus na Belgiju (Focus on Belgium).
Prve pokretne plesne dvorane u Belgiji datiraju iz 1900, to su bila zdanja sa tradicionalno isklesanim drvenim enterijerom od hrasta i mahagonija, a ponekad u stilu Ar nuvoa (Art Nouveau) koji je bio popularan od 1980. do 1910. godine.
Bilo je obilje kristala, stakla u boji, poneki romantičan i diskreni kutak sa sedištima od crvenog pliša sa zlatnim trakama, a u sredini je bila okrugla bina za ples. Pored toga je bio bar sa brojnim manjim i većim ogledalima.
Takve pokretne plesne sale su početkom 20. veka bile na skoro svim sajmovima i proslavama. Na tim mestima su se "noćne ptice" osećale kao kod kuće. Zahvaljujući ogledalima, gosti su lako mogli da uspostave kontakt očima sa srodnim dušama.
Plesne dvorane su ponovo postale popularne posle Drugog svetskog rata kada je sve više bilo muzike uživo. Tada se rađaju poznate pokretne plesne dvorane Kristal Palas, Mažestik, Teatro Kolumbino, Karusel i Pigal. Svaka je imala svoju specifičnost i šarm, a izgledale su kao putujući živi džuboks.
Sada su takve dvorane često gosti festivala, koncerata, organizovanih proslava, sajmova, vašara i cirkusa, dodao je belgijski portal.
